zondag 31 december 2017

Ik wens jullie...

Aan alle lezers van deze blog wens ik :
een gezellige en warme oudejaarsavond 
en een jaar 2018
waarin je
enkele van je dromen realiseert,
tijd vindt om nieuwe dromen te bedenken, 
kan genieten van warme vriendschappen
en het geluk vindt in vele kleine dingen!





vrijdag 22 december 2017

Lente in de winter

Dat ik niet van deze donkere dagen hou, heb ik hier al genoeg geschreven.
Dan maak je het zelf toch een beetje lichter, hoor ik je denken.
Kerstlichtjes en kaarsjes in huis en zo.

Ja, dat helpt wel...
... maar weet je wat ook helpt?
en wat ik vandaag heel leutig vind?

Het is een paarse vloeistof.
Ik kocht het flesje ooit in de solden bij Yves Rocher.
Een klein folieke, het kostte  bijna niets.
Het stond al een tijdje onaangeroerd in mijn kast.
Maar nu gebruik ik het elke morgen.


Uit de douchekraan stroomt heet water.
Ik word langzaam wakker.
De warmte stroomt door mijn spieren.
Alsof ik nog onder mijn warme dekbed lig
Stoom vult de badkamer.
Ik open mijn paarse flesje.
De geur vult de ruimte...


En plots is het lente!
De seringenboom staat volop in bloei.
De zoete geur vult de lucht.
Ik ben 19.
Straks vertrek ik naar mijn studentenkot.
De examens naderen.
Geen leuke periode.
Maar op de tafel ligt een pak voor me klaar.
Een enorme bos seringen.
Die zullen mijn kot opfleuren.
Zo'n lief gebaar.
Dank je wel, papa!

Ik stap uit de douche.
Mijn huid ruikt vaag naar seringen.
Buiten is het nog donker.
Maar ik kan er terug tegen aan!


dinsdag 12 december 2017

Traditie

Wij hebben een traditie in ons gezin.
Het weekend na Sinterklaas mag de kerstboom naar binnen
en mag er kerstversiering in huis.
Niet eerder!

Kerstversiering is bij ons altijd een mix van nieuw en oud.
CeT en dochter zijn absolute kerstversiering-fanaten.
Elk jaar wordt een echte, levende boom gekocht.
Ik mag me daar niet in moeien.
Dochter koopt ook elk jaar wel iets nieuws om de boom te versieren.
En ik? Ik zorg ervoor dat er ook altijd een 'oude' toets bij zit.
Kijk maar even mee...

Ik sta erop dat mijn geërfde 'oude' kerststal-beeldjes uit de doos gehaald worden.
Dit jaar kochten we in de Provence een 'nieuwe' kerststal.
Mijn beeldjes lijken er wel speciaal voor gemaakt.




In de cadeaumand ligt een oude geborduurde Kerst-tafelloper van mijn mama.
Er zaten enkele onuitwisbare vlekken in. Ze gebruikte hem niet meer.
Ze schonk hem aan mij en ik was er heel blij mee.
Als ik hem een beetje slim vouw, zie je de vlekken niet.


De boom is het rijk van dochter.
Maar als hij helemaal versierd is, hang ik er
stiekem op een niet té zichtbaar plekje
mijn twee 'kerstballen' in.
Nee, het zijn eigenlijk geen ballen.
Het zijn twee figuurtjes uit mijn kinderjaren.
De kerstman en zijn huisje.
Toen was er altijd strijd wie van ons de kerstman in de boom mocht hangen.
Nu hang ik ze er elk jaar zelf in!


Dochter zorgt ervoor dat er ook elk jaar enkele vlimbouters in de boom hangen.


En natuurlijk mag een kerststukje niet ontbreken.
Mijn graslelie op het terras had manhaftig de eerste vorst weerstaan.
Als beloning mogen haar kindjes mijn kerststukje opvrolijken.


Meng jij ook oud en nieuw in jouw kerstversiering?

woensdag 6 december 2017

Zout of paprika?

Ik ben 10 jaar. De school is uit.
Samen met een paar klasgenootjes stap ik naar de muziekacademie.
We volgen het derde jaar notenleer.
De les begint om kwart over 5. Het is nu pas 5 na 4.
Toch treuzelen we niet onderweg.

We zijn gehoorzame kinderen.
In de academie is een studeerplek voorzien.
Eigenlijk is dit de garderobe van de grote zaal.
Overdag zijn er geen voorstellingen in de zaal.
Dan wordt de garderobe een studieplek met banken en stoeltjes.
Daar kunnen we onze huistaken maken.
Monsieur Jean, de conciërge, ziet hier streng op toe.

Het is vrijdagavond. We hebben helemaal geen huiswerk.
Toch mogen we niet door de gangen dwalen. 
We moeten netjes in de studiezaal blijven.
Ons in stilte bezig houden.
Als we het te bont maken, komt monsieur Jean naar ons toe.
Hij roept dan heel boos "SILENCE!"
Op vrijdag mogen we een boek kiezen uit de klasbibliotheek!
Ik ben verzot op leuke verhalen.
Ik kijk uit naar een uurtje lezen in de academie.

We mogen ons vieruurtje eten in de studiezaal.
Meestal bestaat dit uit een droge 'soldatenkoek'.
Maar op vrijdag geeft moeke me soms iets anders mee.
Sinds kort vestigden een paar grootwarenhuizen zich in ons provinciestadje.
Ze introduceerden een nieuw soort snoep: kleine zakjes chips.
Twee smaken zijn voorhanden: zout of paprika.




In de studiezaal open ik mijn schooltas.
Eerst haal ik mijn leesboek uit.
Uit het voorzakje van mijn tas haal ik mijn zakje chips.
Paprika vandaag.
Zout is mijn favoriete smaak, maar paprika lust ik ook.
Ik  hou wel van dat prikkerige gevoel op mijn tong.
Ik stop het eerste chipje in mijn mond.
Oh wat een zaligheid!
Daar kijk ik al de hele dag naar uit.
Een leuk boek ... met een knapperig zakje chips ...

Ik ben nog steeds verslaafd aan chips.
Door de jaren heen heb ik duizenden zakjes met uiteenlopende smaken opgesnoept.
Maar nooit meer hadden chips die intense en zalige smaak
van toen in de garderobe-studiezaal van de muziekacademie.

Herinner jij je nog de snoep uit je kindertijd?

vrijdag 1 december 2017

Spectaculair?

Wat ik deze week leutig vond?
Ik las een boek.
Een intrigerend,
poëtisch,
filosofisch,
mooi,
verfrissend,
rauw,
ontroerend,
hartverscheurend,
verwarrend
boek.
Even twijfelde ik.
Vind ik dit een goed boek?
Ja hoor, ik las het bijna in één ruk uit.
En het bleef nog een tijd door mijn hoofd spoken.
Ik vind het knap werk
van deze kersverse schrijfster.

Het wordt spectaculair. Beloofd.
De debuutroman van Zita Theunynck.


Het draait om 23 brieven. (en hun schrijver en zijn bestemmelinge)
Het is een liefdesverhaal. (of net niet?)
Het speelt zich af in Antwerpen. (voor het grootste deel toch)
Verder verklap ik niets. (dat zou de pret bederven)
Wordt het spectaculair? (aan jou om het zelf te ontdekken)
Het is een aanrader.

Een fijn weekend aan alle lezers van deze blog!